Hołd Tobie Generale
Franciszku Kleebergu
Co w męce toczyłeś ostatni bój
Hołd tym co padli
I tym co żyją...
Co wyszli z matni wroga!
Hołd Tobie Generale
Wielki Polaku
I chwała Tym spod Twego znaku
A symbol Twej walki
Ta podlaska wioska
Spalona, zniszczona
I odbudowana jak Polska
Niech żyje zawsze nasza Kleebergowska
Wola Gułowska!
5 kwietnia obchodzimy w naszej szkole Dzień Patrona Szkoły. Z tej okazji uczniowie klas piątych w ramach zajęć teatralnych przygotowali program artystyczny upamiętniający naszego wielkiego patrona – gen. Franciszka Kleeberga.
Uczniowie przypomnieli sobie sylwetkę Generała, a następnie – w okrojonym składzie ze względu na reżim sanitarny – wystawili „przy kąciku Patrona” program artystyczny przygotowany przez opiekunki obu grup, panie Annę Kozak i Agnieszkę Wójtowicz. Dzień ten dla wszystkich uczniów naszej szkoły był dniem galowym.
Przypomnijmy sobie wszyscy sylwetkę gen F. Kleeberga.
Franciszek Kleeberg urodził się 1-go lutego 1888 r. w Tarnopolu, jako syn Emila Kleeberga i Józefy Kusche, w rodzinie o żywych tradycjach wojskowych. W 1905 r. zdał maturę cywilną w Wiedniu. W 1908 ukończył wydział Artylerii Wojskowej Akademii Technicznej w Mődling uzyskując stopień porucznika. Od sierpnia 1914 do maja 1915 służył w sztabie Komendy Legionów Polskich 1 listopada 1915 zostaje mianowany kapitanem a w lipcu 1917 jako zastępca dowódcy 1 pułku Artylerii Legionów w Górze Kalwarii awansuje do stopnia majora. Pełnił też służbę w Inspektoracie Wyszkolenia Polskiej Siły Zbrojnej, po czym był komendantem kursu wyszkolenia artylerii w Garwolinie.
W kwietniu 1918 został powołany do służby sztabowej w armii austriackiej i wysłany na front wschodni. Od 18 listopada 1918 już w stopniu podpułkownika obejmował różne funkcje w wojsku polskim. 1 czerwca 1919 otrzymuje awans na stopień pułkownika. W sierpniu 1920 pułkownik F. Kleeberg zostaje szefem sztabu grupy operacyjnej generała Raszewskiego. W październiku 1925 ukończył kurs specjalny przy wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. Po powrocie do kraju w listopadzie 1925 objął stanowisko drugiego dyrektora nauk w Wyższej Szkole wojennej w Warszawie. Z dniem 27 marca 1927 został dowódcą 29 Dywizji Piechoty w Grodnie. W styczniu 1928 awansowany został do stopnia generała brygady. W roku 1934 objął dowództwo Okręgu korpusu w Grodnie. W 1936 roku przeniesiony został na stanowisko dowódcy Okręgu Korpusu w Brześciu n. Bugiem. Tam zastała go wojna.1 września 1939 wybucha II wojna światowa. Zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza w dniu 9 września 1939 utworzona zostaje Grupa Operacyjna „Polesie” a jej dowódcą wyznaczony zostaje generał Franciszek Kleeberg.
Okres działań S.G.O. „Polesie” możemy podzielić na cztery etapy:
09.09.do 18.09.1939- „Obrona Polesia”
19.09.do 24.09.1939- „Marsz na południe”
25.09.do 28.09.1939- „Na pomoc Warszawie”
29.09.do 06.10.1939- „SGO Polesie w marszu na Stawy k. Dęblina”
Żołnierze ostatnią bitwę stoczyli w dniach od 1 do 5 października pod Kockiem, Serokomlą i Wolą Gułowską.
Przybliżymy wam dokładniej walki stoczone 5.10. Rano Niemcy zdobywają Adamów, natomiast wojsko polskie pod dowództwem płk Eplera opanowują Wolę Gułowską i zdobywają klasztor. W walce na bagnety zostaje zdobyty Helenów. O godzinie 14.00 Niemcy szturmem odzyskują klasztor ale już o godzinie 16.00 zostają ponownie z niego wyparci. Tylko wschodnia część Woli Gułowskiej pozostaje w rękach Niemców. Później wycofują się z Woli i z Czarnej. Niestety, ponieważ zabrakło amunicji i rezerw gen. F. Kleeberg podejmuje decyzję o kapitulacji SGO Polesie. 6 października o godz. 11.00 przed pałacem Jabłonowskich w Kocku d-ca XIV Korpusu Niemieckiego gen. Wietersheim z honorami wojskowymi przyjmuje kapitulację gen. Kleeberga. Żołnierze odchodzą do niewoli. Generał trafia do oflagu IVb do twierdzy Konigstain koło Drezna, tam ciężko zachorował. Zmarł w niewoli 5 kwietnia 1941 w szpitalu wojskowym Heeiser Kirch i pochowany został na cmentarzu Neustat Friedchow w Dreźnie. 30 maja 1941 zostaje pośmiertnie odznaczony Krzyżem VIRTUTI MILITARI – IV klasy a z dniem 1 stycznia awansowany do stopnia GENERAŁA DYWIZJI.
5.10.1969 w XXX rocznicę bitwy pod Kockiem prochy generała powracają do Polski. Zgodnie ze swoją ostatnią wolą zostaje pochowany na cmentarzu wojskowym w Kocku "„między swymi żołnierzami”.
Zapraszamy do obejrzenia pozostałych zdjęć z uroczystości.